Całą zimę czekałam na nowalijki. Uwielbiam czas kiedy mój bazar pod blokiem zamienia się w kolorowe, tętniące życiem miejsce. Od razu wiedziałam, że jednym z wiosenno-letnich warzyw będzie kalafior.
Kalafior należy do rodziny warzyw kapustnych. Zajmuje miejsce tuż obok kapusty, brokuła, jarmużu i kalarepy.
Dostępny jest praktycznie cały rok, ale pod koniec maja zaczynają się pojawiać młode, polskie kalafiory. Przez całe lato możemy wybierać najlepsze okazy. Mniejsze, większe, białe, zielone czy fioletowe. Do wyboru, do koloru.
Najczęściej możecie spotkać się z białym kalafiorem. Ale nie bójcie się kolorów – pomarańczowy – odmiana Collage, fioletowy – odmiana Graffiti, zielony, którego różyczki przypominają muszle to odmiana Romanesco. W internecie można znaleźć informacje, że poszczególne odmiany różnią się smakiem, ale uważam, że każdy kalafior smakuje tak samo. Różnica w smaku, jeśli jest, to jest minimalnie wyczuwalna. Nie ma wpływu na smak całego dania.
Kalafior to naturalne źródło błonnika, witamin z grupy B, witaminy C oraz wielu składników mineralnych takich jak żelazo, fosfor, magnez i potas.
Kalafior nie musi się kojarzyć jedynie z dodatkiem do obiadu okraszonym bułką tartą. Można go jeść na surowo, gotować, smażyć i piec. Dzięki temu kalafior może być bazą do stworzenia wielu smacznych potraw takich jak zupy, sałatki, kotlety czy pasztety.
Przygotowując potrawy z kalafiorem w roli głównej pamiętajcie, że lubi on delikatne przyprawianie – wszystkie przyprawy w rozsądnych ilościach. Kalafior lubi miód, koperek, kurkumę, kmin rzymski, pieprz ziołowy.
Gotując kalafiora warto pamiętać, że wrzucamy go do gotującej się wody, a wodę solimy i dodajemy do niej 1 łyżeczkę cukru. Dzięki temu trikowi kalafior będzie jeszcze smaczniejszy.
Postaram się odczarować smutnego kalafiora i mam nadzieję, że niedługo stanie się Waszym ulubionym warzywem.
1 thought on “Kalafior”